Jeżówka wąskolistna – gatunek byliny, należący do rodziny astrowatych. Występuje naturalnie w Ameryce Północnej. W Polsce jest uprawiana, niekiedy dziczeje. Roślina odporna na mróz. Wymaga stanowiska w pełnym słońcu i żyznej gleby. Wskazane jest ściółkowanie. Po przekwitnięciu kwiatostany obcina się. Rozmnaża się przez podział albo przez sadzonki. Źle znosi przesadzanie.
Surowiec zielarski Korzeń jeżówki wąskolistnej – wysuszone, całe lub rozdrobnione podziemne części rośliny o zawartości minimum 0,5% echinakozydu. Działanie Stosowano je do leczenia ran i obniżania gorączki. Dzisiaj w ziołolecznictwie wykorzystuje się przede wszystkim składnik czynny rośliny – echinacynę. Wzmacnia ona odporność organizmu przeciw infekcjom bakteryjnym i wirusowym, bywa używana w maściach i kroplach. Jest uprawiana w środkowej Europie do celów leczniczych i w ogrodach jako roślina ozdobna. Jeżówka wąskolistna i spokrewniona z nią jeżówka purpurowa, były znane już od dawna ludom indiańskim Ameryki Północnej jako rośliny lecznicze.
