Integrowana ochrona roślin to sposób ochrony roślin przed organizmami szkodliwymi, polegającym na wykorzystaniu wszystkich dostępnych metod ochrony roślin, dający pierwszeństwo metodom niechemicznym, w sposób minimalizujący zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska. Tym samym integrowana ochrona roślin pozwala ograniczyć stosowanie chemicznych środków ochrony roślin do niezbędnego minimum i w ten sposób ograniczyć presję na środowisko naturalne oraz chroni bioróżnorodność środowiska rolniczego.
W integrowanej ochronie roślin ważny jest łączny wpływ wszystkich kategorii organizmów szkodliwych, czyli patogenów, owadów i chwastów, występujących w środowisku danej uprawy na jej plon, dlatego do zwalczania agrofagów podchodzi się całościowo, ze zwróceniem szczególnej uwagi na wzajemne powiązania i zachodzące współoddziaływania. Potencjalnie szkodliwy organizm staje się agrofagiem jeżeli obecna jest roślina żywicielska, środowisko jest korzystne zarówno dla rośliny, jak i organizmu szkodliwego a czas sprzyja interakcji między rośliną i organizmem szkodliwym. Ponadto człowiek i organizm szkodliwy konkurują w stosunku do rośliny, stopień uszkodzenia rośliny obniża ilość lub jakość plonu.
Integrowana ochrona roślin wykorzystuje w pełni wiedzę o organizmach szkodliwych dla roślin w celu określenia optymalnych terminów dla podejmowania działań zwalczających te organizmy, a także wykorzystuje naturalne występowanie organizmów pożytecznych, w tym drapieżców i pasożytów organizmów szkodliwych dla roślin, a także posługuje się ich introdukcją.
W Polsce integrowana produkcja, oparta na zasadach integrowanej ochrony roślin sięga, podobnie jak w UE, początków lat 90. a jej założenia merytoryczne zostały opracowanie w 1991 roku w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach i dotyczyły integrowanej produkcji owoców, a pierwsze sady w których metody zostały wprowadzane założono w 1992 roku[9]. W pierwszych latach IP obejmowała wyłącznie sady jabłoniowe, jednak stopniowo w kolejnych latach zasady zaczęły obejmować kolejne gatunki oraz kolejne grupy roślin uprawnych.
