Grejpfrut to gatunek wiecznie zielonej rośliny z rodziny rutowatych. Grejpfruty prawdopodobnie są mieszańcem pomarańczy olbrzymiej z Archipelagu Malajskiego, z pomarańczą chińską, przy czym pomarańcze chińskie prawdopodobnie są także krzyżówkami, aczkolwiek dużo wcześniejszymi, tychże pomarańczy olbrzymich z mandarynkami. Grejpfruty sprowadzone zostały i zadomowione na wyspie Barbados. Rejon Morza Karaibskiego stał się głównym obszarem ich uprawy. Obecnie roślina uprawiana jest w wielu krajach strefy podzwrotnikowej.
Roślina lecznicza. Owoc grejpfruta zawiera 89% wody, nieznaczne ilości cukrów, kwasy organiczne oraz niewielkie ilości witamin z grupy B. Posiada dużą ilość witaminy C i korzystnie wpływa na pracę jelit. W miąższu występują karoteny – głównie likopen i ß-Karoten, warunkujące jego zabarwienie. Za gorzki smak owocu odpowiada naryngina, która nadaje mu także właściwości lekko przeczyszczające.
Sztuka kulinarna: owoce są jadalne na surowo, mają charakterystyczny, winno-gorzkawy smak. W Europie i Ameryce uważany za smaczny, podczas gdy w Azji uznaje się go za niejadalny. Sok używany jest do produkcji napojów orzeźwiających.
Zawarta w grejpfrucie naryngina jest inhibitorem enzymów wątrobowych: cytochromu P450 CYP3A4 i CYP1A2, które odpowiadają za unieczynnianie wielu popularnych leków. W konsekwencji, spożywanie grejpfruta lub jego soku wraz z lekami metabolizowanymi przez owe enzymy może prowadzić do kumulacji leków w organizmie i wystąpienia niebezpiecznych działań niepożądanych. Dla bezpieczeństwa zaleca się unikanie spożywania grejpfrutów i ich soku podczas stosowania leków.
